شتر های سنگی عربستان؛ 3 هزار سال قدیمی تر از اهرام مصر! - وبلاگ حسابی

به گزارش وبلاگ حسابی، این مجسمه ها و حکاکی ها بین 7 تا 8 هزار سال قبل و تنها با استفاده از ابزار های سنگی ساخته شده اند؛ اما با این حال زیبایی و ظرافتی که در ساخت آن ها به کار رفته حیرت انگیز و مسحورکننده است.

وقتی محققان در سال 2018 مجموعه ای از مجسمه های سنگی شتر با اندازۀ شتر های واقعی را در شمال عربستان کشف کردند، تخمین اولیۀ آن ها این بود که این مجسمه ها حدود 2 هزار سال قدمت دارند. اما تحقیقی که سه سال بعد در سال 2021 انجام شد نشان داد که قدمت این شتر های کنده کاری شده در دل صخره ها، حدودا 6 هزار سال قدیمی تر از آن چیزی است که قبلا تصور شده بود.

به گزارش فرادید؛ این تحقیق که نتایج آن در نشریۀ گزارش های علم باستان شناسی منتشر شد، قدمت شتر ها را بین 7 تا 8 هزار سال تخمین زد. این تاریخ گذاری، شتر های سنگی عربستان را به قدیمی ترین پیکره های بزرگ حیوانی در تمام جهان تبدیل می نماید.

با در نظر گرفتن این که اهرام مصر 4500 سال و ساختار سنگی استون هنج در انگلستان 5 هزار سال قدمت دارند، می توانیم قدمت و اهمیت این آثار شگفت انگیز را درک کنیم؛ زمانی که اهرام مصر در حال ساخته شدن بودند، بیش از سه هزار سال از عمر شتر های سنگی گذشته بود!

تاریخ گذاری این آثار به وسیله نوعی تحلیل شیمیایی و بعلاوه آنالیز نشانه های به جای مانده از ابزار های حکاکی بر روی پیکره ها انجام شد. ماریا گواگنین، سرگروه این تحقیق و باستان شناس موسسۀ مکس پلانک می گوید: این پیکره ها واقعا مسحورکننده و زیبا هستند و تازه باید در فکر داشته باشیم که ما داریم آن ها را در حالتی مشاهده می کنیم که تا حد زیادی فرسایش یافته اند و بخش هایی از آن ها به مرور جدا شده است؛ آن ها در شکل اولیه شان قطعا بسیار حیرت انگیز بوده اند. در برخی از نقاط این محوطۀ باستانی ما شتر هایی را می بینیم که در دو یا سه لایه بالای یکدیگر نقش بسته اند.

هنرمندان باستانی، این تصاویر را بر روی سه مجموعۀ صخره ای حکاکی نموده اند. علاوه بر 12 نقش شتر، نقش دو حیوان دیگر نیز در این مجموعه پیدا شده که ممکن است تصویر الاغ یا اسب باشند.

تخمین اولیه در خصوص قدمت این آثار بر اساس قدمت نقش برجسته های شتر موجود در اردن شکل گرفته بود؛ اما قدمت سنجی رادیوکربن، تحلیل الگو های آب و هوایی و سایر روش های تاریخ گذاری، زمانی بسیار قدیمی تر را برای این آثار نشان دادند. به علاوه هیچ اثری از سفالینه ها یا ابزار های فلزی نیز در این محوطه پیدا نشد که این به نوبۀ خودش نشان دهندۀ زمانی بسیار قدیمی تر از تخمین های قبلی است. کنار هم گذاشتن همۀ شواهد نهایتا محققان را به این نتیجه رساند که این آثار متعلق به اواخر عصر حجر یا دورۀ نوسنگی هستند.

حکاکی حیوان دیگری که احتمالا الاغ یا اسب است

جالب اینجاست که این شتر ها با وجود ظرافت و زیبایی ای که دارند، تنها با ابزار های سنگی ساخته شده اند. این ابزار های سنگی احتمالا از جنس سنگ چِرت یا چخماق بوده اند. به نظر می رسد حکاکی این آثار نتیجۀ یک تلاش جمعی از سوی ساکنان باستانی منطقه بوده است.

آنطور که گواگنین می گوید: شکارچیان باستانی مجبور به سفر هایی دائمی بودند و احتمالا برایشان اهمیت داشت که در زمان خاصی از سال برای مبادلۀ اطلاعات یا ازدواج دور هم جمع شوند. شاید اینجا همان جایی بوده که آن ها در آن جمع می شده اند.

ظاهرا این محوطه برای نسل ها محل تجمع این مردمان باستانی بوده است، زیرا شواهدی از تعمیر و تراش مجدد بر روی حکاکی ها دیده می شود.

در زمان ساخت این پیکره ها یعنی در 6 هزار سال قبل از میلاد، شبه جزیرۀ عربستان سرشار از علفزار ها بود و آب و هوای بسیار مرطوب تری نسبت به الان داشت.

محققان معتقدند که احتمالا شتر های تصویر شده در این مجسمه ها و حکاکی ها شتر های وحشی بوده اند، زیرا سابقۀ اهلی کردن شتر ها به حدود 1200 سال قبل از میلاد برمی شود. مردمان عصر نوسنگی در عربستان گاوها، گوسفند ها و بز ها را پرورش می دادند، اما شتر های وحشی را احتمالا شکار می کردند.