حمله کیهان به طرح غربالگری - وبلاگ حسابی

به گزارش وبلاگ حسابی، کیهان نوشت: با ادامه فرایند کاهشی نرخ رشد جمعیت و نرخ باروری، ایران در سه دهه آینده جزو پیرترین کشور های جهان می گردد شرایطی که کشور هایی مثل آلمان یا فرانسه و بریتانیا طی 7 تا 9 دهه به آن رسیدند.

اهمیت موضوع در آن است که به اذعان دیدگاه های مختلف در سطح جهان، جمعیت با ساختار مطلوب از مهم ترین مزیت های یک کشور برای توفیق در عرصه های اقتصادی، اجتماعی، امنیتی و... می باشد.

متاسفانه آنچه امروز شاهد آن هستیم حاصل تن دادن افراطی به سیاست های جمعیتی هدفمند سازمان های بین المللی و اجرای گسترده طرح های تحدید جمعیت و تداوم غیرمنطقی و مشکوک آن در سال هایی که دیگر توجیهی برای ادامه این طرح ها وجود نداشت می باشد.

سال هایی که دولت، سازمان های مختلف، رسانه ملی و... هرچه در توان داشتند با شعار هایی همچون فرزند کمتر، زندگی بهتر یا اعمال محرومیت از بعضی خدمات برای کسانی که بیش از حد مجاز! فرزند می آوردند و اقدامات فرهنگی پررنگ و اثرگذار کاری کردند که امروز همچنان آثار و رسوبات نامطلوب این اقدامات در شرایط نگران نماینده نرخ زاد و ولد و دورنمای ساختار جمعیتی کشور و القای باور های نادرست در ذهن مردم و جوانان عیان است.

اما موضوع جنگ جمعیت و کوشش کشور های مدعی تسلط بر جهان برای پیشبرد اهداف خود در این زمینه دیگر نه یک توهم بلکه واقعیتی انکارناپذیر است. اجرای سیاست های کنترل جمعیت در کشور های جهان سوم یا در حال توسعه و دارای استعداد پیشرفت و استقلال صنعتی و سیاسی و... با برنامه ریزی و سردمداری کشور هایی همچون آمریکا و اجرای بازو های ظاهرالصلاحی همچون سازمان های بین المللی از قبیل یونیسف و بانک جهانی و... دیگر مسئله پنهانی نیست.

نمونه شاخص این ماجرا مشروط کردن ارائه یاری ها و وام های بانک جهانی به اجرای سیاست های کنترل جمعیت در کشور های در حال توسعه می باشد. این در حالی است که بسیاری از کشور های صنعتی و پیشرفته امروزه نه تنها از اجرای سیاست های کنترل جمعیت خودداری می نمایند بلکه با انواع و اقسام سیاست های تشویقی و تسهیلات درصدد افزایش جمعیت خود هستند چراکه ارزش گوهر ارزشمند جمعیت با ساختار مطلوب و نیروی مولد را به خوبی می دانند.

حال عده ای از مسئولان ما با خوش باوری همچنان در خواب غفلت ناشی از اعتماد به نسخه هایی که سازمان های جهانی برای ما و کشور هایی همچون ما پیچیده اند هستند. بدتر از آن به کارگیری بعضی جمعیت شناسان دوتابعیتی یا تربیت شده در دانشگاه های غربی و بنیاد های آمریکایی در کشور برای مشاوره یا تحلیل آمار است که در واقع هدف آن ها اجرای دیکته سازمان های بین المللی تابع کشور های سلطه گر در حوزه جمعیت کشور است. خوشبختانه در این زمینه شاهد ورود دستگاه های امنیتی و قضایی و تشکیل پرونده برای بعضی از این افراد هستیم. در این میان نباید از آمارسازی غلط شرایط جمعیتی کشور در سال های اخیر برای مناسب جلوه دادن شرایط و کشیدن ترمز اقدامات اورژانسی در این زمینه گذشت.

در زمینه اهمیت موضوع جمعیت رهبر معظم انقلاب بیش از 40 بار در سال های اخیر هشدار و تذکر داده و خواهان اتخاذ سیاست های موثر در زمینه رشد مطلوب جمعیت و پیشگیری از بحران در سال های آینده شده اند. ایشان در 19 آذرماه 1392 در ملاقات با اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی فرمودند: یکی از خطراتی که وقتی انسان درست به عمق آن فکر می نماید، تن او می لرزد، این مسئله جمعیت است؛ مسئله جمعیت را جدی بگیرید؛ جمعیت جوان کشور دارد کاهش پیدا می نماید. یک جایی خواهیم رسید که دیگر قابل علاج نیست. یعنی مسئله جمعیت از آن مسائلی نیست که بگوییم حالا ده سال دیگر فکر می کنیم؛ نه، اگر چند سال بگذرد، وقتی نسل ها پیر شدند، دیگر قابل علاج نیست.

جالب اینکه از این هشدار رهبر انقلاب بیش از هفت سال می گذرد و متاسفانه آنگونه که باید شاهد تحرک یا برنامه ریزی و سیاست گذاری مناسبی از سوی مسئولان برای برطرف این مشکل نبوده ایم و از آن موقع تا به امروز شرایط و آمار های جمعیتی وخیم تر شده است. از ابلاغ سیاست های کلی جمعیت از سوی رهبر انقلاب نیز قریب 7 سال می گذرد، اما متاسفانه کم کاری مسئولان امر به ویژه دولت در عمل به این سیاست ها کاملاً مشهود است.

درخصوص عوامل اخلال در رشد طبیعی و مطلوب جمعیت در کشور می توان چند عامل را ذکر کرد. یکی از عواملی که برای این شرایط بیان می گردد، شرایط اقتصادی ایجاد شده به ویژه در سال های اخیر است که باعث شده تعداد زیادی از خانواده ها از افزایش تعداد فرزندان خودداری نمایند.

هر چند بر اساس آنالیز ها و پژوهش های متعدد اتفاقاً میل و میزان ازدواج و فرزندآوری در خانواده های با شرایط بسیار مطلوب و سطح بالا از خانواده های با درآمد متوسط و کمتر از متوسط پایین تر می باشد، با این حال وظیفه مسئولان اجرایی و اقتصادی کشور است تا با کوشش مضاعف و نه شعار، با هدف برطرف موانع ازدواج و فرزندآوری در جهت ارتقای شرایط زندگی اقشار با درآمد متوسط و پایین تر از آن بکوشند.

در این میان البته نباید از نقش منفی بعضی باور های غلط القاء شده به ذهن جوانان و خانواده ها به خصوص شعار غلط فرزند کمتر، زندگی بهتر به راحتی گذشت. متاسفانه پمپاژ این باور های غلط طی سال های متمادی به قدری سهمگین بوده است که بسیاری از خانواده ها که توانایی داشتن چند فرزند و رسیدگی قابل قبول به آن ها را دارند نیز دچار ترس بی جا از افزایش فرزندان شده اند.

در حالی که به اذعان همه کارشناسان خطرات خانوادگی و اجتماعی تک فرزندی و آینده این فرزندان فاقد تجربه داشتن برادر و خواهر و بدون تجربه چالش های رشددهنده از جمله یادگیری حس گذشت یا بخشش و فداکاری و... در تعامل با آن ها و پرورش فرزندانی فاقد اعتماد به نفس کافی و آسیب دیده از توجه بیش از اندازه پدر و مادر و تجربه نکردن احساس محرومیت یا چشم پوشی از بعضی خواسته ها یا تمایلات غیرضروری بیشتر از نگرانی از داشتن چند فرزند است.

از سوی دیگر ورود جمعیت انبوه جوان امروزی به سن سالمندی و احتیاج آن ها به مراقبت های خاص در سه دهه آینده آن هم در شرایطی که بسیاری از خانواده ها یا فاقد فرزند باشند یا تک فرزند، خود گویای معضل پررنگ آسیب جمعیت سالمندان در سال های پیش رو می باشد.

در این میان ایجاد بعضی موانع بر سر راه خانواده هایی که حاضر به فرزندآوری شده اند نیز نگران نماینده است. در سال های اخیر توجه بیش از اندازه مرسوم و استاندارد جهانی به موضوع غربالگری های دوران بارداری علاوه بر تحمیل هزینه های هنگفت اقتصادی و روحی و روانی به زوج های جوان باعث سقط قانونی یا جنایی سالانه چند صد هزار نوزاد بی گناه در کشور شده است.

موضوعی که علاوه بر گردش اقتصادی مشکوک و بسیار هنگفت صنعت غربالگری با موضوع بعضی آزمایشگاه های خاص، به دلیل ضعف قوانین و ترس از افتادن مسئولیت به جهان آمدن یک نوزاد بیمار یا دارای نقص به گردن پزشکان حوزه زنان و فرار آن ها از این ریسک، در مواقع بسیاری حتی در شرایطی که ضریب خطای تشخیص در آزمایش های غربالگری و سونوگرافی و... نیز در کشورمان بالاتر از استاندارد جهانی است، منجر به صدور دستور سقط حتی در موارد احتاقتصادی و مشکوک می گردد و خدا می داند به همین دلیل تا به امروز چه تعداد نوزاد سالم و بی گناه قبل از ورود به این جهان بی رحمانه جان خود را از دست داده اند!

در مواردی همین استرس های غیر واقعی تحمیلی به زوج های جوان منجر به آسیب نوزاد یا مادر و حتی ترغیب آن ها به سقط غیرقانونی شده است. دراین بین خطرات ارسال بعضی نمونه های ژنتیک حاوی اطلاعات محرمانه ژنوم مردم کشورمان به خارج از کشور نیز قابل توجه است.

این شرایط در حالی است که در کشور های پیشرفته جهان به هیچ عنوان مانند کشور ما همه زنان باردار را به سمت غربالگری های چندگانه و پرهزینه و خطرناک سوق نمی دهند و بیشتر نظارت های جدی را معطوف به بارداری های در سنین بالا (که البته در کشور ما به غلط به تابو تبدیل شده است) و افراد دارای سابقه تولد فرزندان مبتلا به سندروم داون یا سابقه بیماری های ژنتیک می نمایند.

در طرح جوانی جمعیت و تعالی خانواده که مجلس فعلی تصویب نموده و منتظر تایید نهایی شورای نگهبان است، مواردی از جمله ساماندهی شرایط غربالگری دیده شده است که در صورت تصویب می توانیم به اثرگذاری آن امیدوار باشیم. البته نکته مهم این است که در کشورمان قوانین متعددی در حوزه تسهیل ازدواج و فرزندآوری وجود دارد، اما مسئله ای همیشگی و تأسف برانگیز، بی توجهی به قوانین است که بعد از کلی کوشش و بحث تصویب شده، اما به جای اجرا خاک می خورند. از این نمونه ها می توان به قانون مرخصی 9 ماهه زایمان که سال هاست مورد بی توجهی بسیاری از کارفرما ها و حتی دستگاه ها قرار گرفته یا بی توجهی به قانون بیمه زنان خانه دار و قوانین دیگر که در صورت اجرا می تواند باعث دلگرمی زوج های جوان برای فرزندآوری گردد اشاره نمود.

متاسفانه بیش از 20 درصد از زوج های جوان کشورمان دچار ناباروری هستند که البته در مراحل مختلف امکان برطرف مشکل و درمان آن ها وجود دارد، اما متاسفانه هزینه درمان های تکمیلی منجر به نتیجه بالاست که جا دارد این هزینه در پوشش بیمه ای و حمایت دولت قرار گیرد.